Kot australijski

Australian Mist, czyli kot australijski, należy do rasy, która wywodzi się z Australii. Została wyłoniona z domowych kotów burmańskich, abisyńskich oraz krótkowłosych. To niezwykle przyjazny gatunek, wręcz idealny dla rodzin z dziećmi. Ma łagodne usposobienie i zalicza się do kotów niewychodzących. Dowiedz się więcej o tej wyjątkowej rasie.

Kilka słów o historii kota australijskiego

W 1976 roku Australijka Truda Straede skrzyżowała koty burmańskie i abisyńskie z własnymi krótkowłosymi kotami domowymi. W rezultacie powstała nowa rasa kotów, która odziedziczyła charakter i budowę ciała po kotach burmańskich, ale kolor sierści po abisyńskich. Szacuje się, że kot australijski ma pulę genową, która w 25% pochodzi od kota domowego cętkowanego tabby, 25% podchodzi od abisyńczyka i aż 50% od kota burmańskiego.

Pod koniec lat 80 rasa został zarejestrowany w Royal Agricultural Society Cat Control w Nowej Południowej Walii. Do drugiej połowy lat 80. nie dopuszczono jej do udziału w wystawach. Pierwszy tytuł championa rasa australijska zdobyła w 1988 roku, a dokładniej kotka o imieniu Nintu Dardanos.

Na początku rasa ta była nazywana spotted mist. Ich futro było plamiste, co zmieniło się w 1998 roku, gdy ich marmurkowe umaszczenie zostało zaakceptowane jako oficjalna rasa. Zmieniono wówczas ich nazwę na australian mist. Hodowca kotów podzielił wtedy grupę na dwie części. Zwolennicy każdej z grup dążyli do uznania dwóch odrębnych ras kotów. Te o umaszczeniu plamistym, wyhodowane po raz pierwszy przez dr Trudę Straede, nazywane są spotted mist, natomiast te o umaszczeniu pręgowanym, spotted mist, przez wzgląd na paski, które przypominają marmur. Zarówno futerko pręgowane, jak i w plamki, zawdzięczają swoje istnienie podwójnemu genowi recesywnemu. 

Pierwsze koty tej rasy przybyły do Europy – dwie ciężarne kotki – w marcu 2007 roku. Obecnie, prócz Australii, są także hodowane w Wielkiej Brytanii, Norwegii i Stanach Zjednoczonych. Nie zdobyły dużej popularności nawet we własnym kraju. Ich rasa została uznana w 2014 r przez  przez TICA.

Kot australijski – charakterystyka, zdrowie, pielęgnacja

Australian Mist to rasa kotów, która uwielbia przebywać w domu, nie wychodzi na zewnątrz, ale można ją wyszkolić do chodzenia na smyczy. W Australii nie wolno wypuszczać kotów na zewnątrz, jest wręcz to nielegalne. Dlaczego? Ponieważ szkodzą przyrodzie tego kraju i gatunkom endemicznym.

Koty mają bardzo przyjazną naturę. Są radosne, inteligentne i chętne do zabawy. Uwielbiają towarzystwo człowieka i chętnie uczestniczą w życiu rodziny, z którą mieszkają. Są przyjazne nawet dla obcych, pozwalają się pogłaskać i podnieść.

Są bardzo opiekuńcze w stosunku do swoich kociąt. Maleństwa są niesamowicie aktywne, ale nie zbyt hałaśliwe. Misty bardzo łatwo dogadują się z innymi kotami, zarówno o tej samej rasie, jak i z innymi. A przy tym tak wyjątkowe, jak koty białe, zwane przez niektórych ósmym cudem świata.

Ogólnie rasa kota australijskiego jest zdrowa. Nie obserwuje się wad genetycznych. Przeciętnie żyją 16-18 lat.

Koty australijskie są łatwe w pielęgnacji. Podobnie do innych krótkowłosych, wymagają szczotkowania 1-2 razy w tygodniu. Ze względu na skromną ilość podszerstka, praktycznie nie zrzucają włosów.

Kot australijski – zalety i wady rasy

Zalety:

• jest zdrowy
• potrafi zaakceptować inne koty
• spokojny
• ma opanowane usposobienie
• nie obserwuje się u niego wad genetycznych
• łatwy do pielęgnacji, prawie nie linieje
• idealny dla rodzin z dziećmi
• wykazuje niewielkie cechy niszczenia czy drapania
• doskonale odnajduje się w domach, gdzie nie wychodzi się na zewnątrz

Wady:

• kot zalicza się do bardzo rzadkiej rasy
• źle reaguje na niższą temperaturę

Jaki jest wzorzec rasy kota australijskiego?

• Kraj pochodzenia: Australia
• Usposobienie/charakter: spokojny, towarzyski i inteligentny
• Głowa: o charakterystycznym kształcie, tak jak pyszczek, który gdy jest szeroko otwarty, wyglądem nawiązuje do ziewającego lwiątka; układ nos-broda-miejsca, gdzie wyrastają włosy przypomina kształtem czterolistną koniczynę
• Oczy: są średnie do dużych, lekko skośne w kierunku nosa, górna powieka jest prawie prosta, a dolna głęboko zakrzywiona; kolor oczu zielony może mieć różne nasycenie – od jasnego akwamarynu aż do szmaragdowej zieleni
• Uszy: mają umiarkowaną wielkość, są szerokie u podstawy, mają zaokrąglone końce umieszczone na wysokości oczu, otwarte w przód, ale nie w pionie, a lekko zakrzywiona na boki,
• Nos: zrównoważony kształt, szeroki, o umiarkowanej długości tj. krótki, brak widocznej przerwy
• Wargi: widoczne, ale nie za szeroki
• Wielkość: średnia, samce trochę większe od samic
• Masa ciała; 3,5-6 kg, samice lżejsze od samców
• Ogólny wygląd: cięższy niż wygląd wizualny, silny, a także muskularny
• Tułów: średnia długość, łapki owłosione i owalne, tyle dłuższe niż przednie, wszystkie tak samo silne; klatka piersiowa z kolei okrągła i jednocześnie szeroka
• Maść: cynamonowa (złota), niebieska, liliowa, czekoladowa, brzoskwiniowa i brązowa; Każdy z kolorów może być przedstawiony w dwóch wzorach: spotted (cętkowanym) lub marbled (marmurkowym). Efekt marmurkowy powstaje dzięki wyblaknięciu i zmiękczeniu krawędzi ciemniejszych plamek oraz zmieszaniu z jaśniejszą „bazą”. Wszystkie wzory są bardzo delikatne, wizualnie łatwo odróżnić je od innych części futra. W każdym przypadku kolor futra musi być pełny oraz ciepły, jasny na brzuchu, a okolice nosa, policzków oraz uszu widocznie ciemniejsze. Kocięta o kolorze czekoladowym, liliowym, złotym (cynamonowym) i brzoskwiniowym są znacznie jaśniejsze od dorosłych kotów. Zarówno kocięta nakrapiane, jak i marmurkowe wyróżniają się dwoma liniami plamek wzdłuż brzucha.
• Szata: odporna, puszysta i połyskująca, krótka, praktycznie bez podszerstka
• Ogon: długością dopasowany do długości tułowia, nieco stożkowaty, owłosiony oraz gruby
• Odproność na choroby: odrpny, źle reaguje na zimno, nie ma wad genetycznych
• Aktywność: kocięta niesamowicie aktywne, ale z wiekiem się uspokajają
• Gdzie kupić kota australijskiego? W Polsce brak możliwości, hodowle występują w: Australii, USA, Norwegii oraz Wielkiej Brytanii

Ciekawostki o kocie australijskim

1. Pierwsze koty przyjechały do Australii pod koniec XVIII wieku, razem z europejskimi kolonistami. Dziś trudno jest stworzyć nową rasę kotów w tym kraju, ponieważ Australia ma bardzo surowe prawo dotyczące wprowadzania zwierząt do swojego terytorium.
2. Australijczycy często skracają nazwę kota australijskiego do OzMist. „Oz” to potoczny przydomek tego kraju, a „mist” to angielskie słowo oznaczające „mgłę”.
3. W 1989 roku do listy największych osiągnięć Australii w historii dodano tę rasę kotów.
4. Duże, dorosłe koty australijskie, a dokładniej samce łączą się w grupy. Jest to niezwykle rzadkie u innych ras kotów.
5. Kolor i nasycenie futra i oczu kota osiąga swój szczyt w wieku około dwóch lat.