Australian Mist, czyli kot australijski, należy do rasy, która wywodzi się z Australii. Została wyłoniona z domowych kotów burmańskich, abisyńskich oraz krótkowłosych. To niezwykle przyjazny gatunek, wręcz idealny dla rodzin z dziećmi. Ma łagodne usposobienie i zalicza się do kotów niewychodzących. Dowiedz się więcej o tej wyjątkowej rasie.
Kilka słów o historii kota australijskiego
W 1976 roku Australijka Truda Straede skrzyżowała koty burmańskie i abisyńskie z własnymi krótkowłosymi kotami domowymi. W rezultacie powstała nowa rasa kotów, która odziedziczyła charakter i budowę ciała po kotach burmańskich, ale kolor sierści po abisyńskich. Szacuje się, że kot australijski ma pulę genową, która w 25% pochodzi od kota domowego cętkowanego tabby, 25% podchodzi od abisyńczyka i aż 50% od kota burmańskiego.
Pod koniec lat 80 rasa został zarejestrowany w Royal Agricultural Society Cat Control w Nowej Południowej Walii. Do drugiej połowy lat 80. nie dopuszczono jej do udziału w wystawach. Pierwszy tytuł championa rasa australijska zdobyła w 1988 roku, a dokładniej kotka o imieniu Nintu Dardanos.
Na początku rasa ta była nazywana spotted mist. Ich futro było plamiste, co zmieniło się w 1998 roku, gdy ich marmurkowe umaszczenie zostało zaakceptowane jako oficjalna rasa. Zmieniono wówczas ich nazwę na australian mist. Hodowca kotów podzielił wtedy grupę na dwie części. Zwolennicy każdej z grup dążyli do uznania dwóch odrębnych ras kotów. Te o umaszczeniu plamistym, wyhodowane po raz pierwszy przez dr Trudę Straede, nazywane są spotted mist, natomiast te o umaszczeniu pręgowanym, spotted mist, przez wzgląd na paski, które przypominają marmur. Zarówno futerko pręgowane, jak i w plamki, zawdzięczają swoje istnienie podwójnemu genowi recesywnemu.
Pierwsze koty tej rasy przybyły do Europy – dwie ciężarne kotki – w marcu 2007 roku. Obecnie, prócz Australii, są także hodowane w Wielkiej Brytanii, Norwegii i Stanach Zjednoczonych. Nie zdobyły dużej popularności nawet we własnym kraju. Ich rasa została uznana w 2014 r przez przez TICA.
Kot australijski – charakterystyka, zdrowie, pielęgnacja
Australian Mist to rasa kotów, która uwielbia przebywać w domu, nie wychodzi na zewnątrz, ale można ją wyszkolić do chodzenia na smyczy. W Australii nie wolno wypuszczać kotów na zewnątrz, jest wręcz to nielegalne. Dlaczego? Ponieważ szkodzą przyrodzie tego kraju i gatunkom endemicznym.
Koty mają bardzo przyjazną naturę. Są radosne, inteligentne i chętne do zabawy. Uwielbiają towarzystwo człowieka i chętnie uczestniczą w życiu rodziny, z którą mieszkają. Są przyjazne nawet dla obcych, pozwalają się pogłaskać i podnieść.
Są bardzo opiekuńcze w stosunku do swoich kociąt. Maleństwa są niesamowicie aktywne, ale nie zbyt hałaśliwe. Misty bardzo łatwo dogadują się z innymi kotami, zarówno o tej samej rasie, jak i z innymi. A przy tym tak wyjątkowe, jak koty białe, zwane przez niektórych ósmym cudem świata.
Ogólnie rasa kota australijskiego jest zdrowa. Nie obserwuje się wad genetycznych. Przeciętnie żyją 16-18 lat.
Koty australijskie są łatwe w pielęgnacji. Podobnie do innych krótkowłosych, wymagają szczotkowania 1-2 razy w tygodniu. Ze względu na skromną ilość podszerstka, praktycznie nie zrzucają włosów.
Kot australijski – zalety i wady rasy
Zalety:
- jest zdrowy
- potrafi zaakceptować inne koty
- spokojny
- ma opanowane usposobienie
- nie obserwuje się u niego wad genetycznych
- łatwy do pielęgnacji, prawie nie linieje
- idealny dla rodzin z dziećmi
- wykazuje niewielkie cechy niszczenia czy drapania
- doskonale odnajduje się w domach, gdzie nie wychodzi się na zewnątrz
Wady:
- kot zalicza się do bardzo rzadkiej rasy
- źle reaguje na niższą temperaturę
Jaki jest wzorzec rasy kota australijskiego?
- Kraj pochodzenia: Australia
- Usposobienie/charakter: spokojny, towarzyski i inteligentny
- Głowa: o charakterystycznym kształcie, tak jak pyszczek, który gdy jest szeroko otwarty, wyglądem nawiązuje do ziewającego lwiątka; układ nos-broda-miejsca, gdzie wyrastają włosy przypomina kształtem czterolistną koniczynę
- Oczy: są średnie do dużych, lekko skośne w kierunku nosa, górna powieka jest prawie prosta, a dolna głęboko zakrzywiona; kolor oczu zielony może mieć różne nasycenie – od jasnego akwamarynu aż do szmaragdowej zieleni
- Uszy: mają umiarkowaną wielkość, są szerokie u podstawy, mają zaokrąglone końce umieszczone na wysokości oczu, otwarte w przód, ale nie w pionie, a lekko zakrzywiona na boki,
- Nos: zrównoważony kształt, szeroki, o umiarkowanej długości tj. krótki, brak widocznej przerwy
- Wargi: widoczne, ale nie za szeroki
- Wielkość: średnia, samce trochę większe od samic
- Masa ciała; 3,5-6 kg, samice lżejsze od samców
- Ogólny wygląd: cięższy niż wygląd wizualny, silny, a także muskularny
- Tułów: średnia długość, łapki owłosione i owalne, tyle dłuższe niż przednie, wszystkie tak samo silne; klatka piersiowa z kolei okrągła i jednocześnie szeroka
- Maść: cynamonowa (złota), niebieska, liliowa, czekoladowa, brzoskwiniowa i brązowa; Każdy z kolorów może być przedstawiony w dwóch wzorach: spotted (cętkowanym) lub marbled (marmurkowym). Efekt marmurkowy powstaje dzięki wyblaknięciu i zmiękczeniu krawędzi ciemniejszych plamek oraz zmieszaniu z jaśniejszą „bazą”. Wszystkie wzory są bardzo delikatne, wizualnie łatwo odróżnić je od innych części futra. W każdym przypadku kolor futra musi być pełny oraz ciepły, jasny na brzuchu, a okolice nosa, policzków oraz uszu widocznie ciemniejsze. Kocięta o kolorze czekoladowym, liliowym, złotym (cynamonowym) i brzoskwiniowym są znacznie jaśniejsze od dorosłych kotów. Zarówno kocięta nakrapiane, jak i marmurkowe wyróżniają się dwoma liniami plamek wzdłuż brzucha.
- Szata: odporna, puszysta i połyskująca, krótka, praktycznie bez podszerstka
- Ogon: długością dopasowany do długości tułowia, nieco stożkowaty, owłosiony oraz gruby
- Odproność na choroby: odrpny, źle reaguje na zimno, nie ma wad genetycznych
- Aktywność: kocięta niesamowicie aktywne, ale z wiekiem się uspokajają
- Gdzie kupić kota australijskiego? W Polsce brak możliwości, hodowle występują w: Australii, USA, Norwegii oraz Wielkiej Brytanii
Ciekawostki o kocie australijskim
- Pierwsze koty przyjechały do Australii pod koniec XVIII wieku, razem z europejskimi kolonistami. Dziś trudno jest stworzyć nową rasę kotów w tym kraju, ponieważ Australia ma bardzo surowe prawo dotyczące wprowadzania zwierząt do swojego terytorium.
- Australijczycy często skracają nazwę kota australijskiego do OzMist. „Oz” to potoczny przydomek tego kraju, a „mist” to angielskie słowo oznaczające „mgłę”.
- W 1989 roku do listy największych osiągnięć Australii w historii dodano tę rasę kotów.
- Duże, dorosłe koty australijskie, a dokładniej samce łączą się w grupy. Jest to niezwykle rzadkie u innych ras kotów.
- Kolor i nasycenie futra i oczu kota osiąga swój szczyt w wieku około dwóch lat.
